بررسی تعیین کننده های روانی- اجتماعی (خودکارآمدی و حمایت اجتماعی) سبک زندگی در سالمندان شهر یزد، سال ۱۳۹۳

زمینه و هدف: ازجمله ساختارهای اجتماعی - روانی که در سلامت افراد، به ویژه قشر سالمند دارای اهمیت است، می توان به خودکارآمدی درک شده و حمایت اجتماعی اشاره کرد که بر کیفیت و سبک زندگی تأثیرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ساختارهای اجتماعی - روانی بر سبک زندگی در سالمندان شهر یزد انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 270 نفر از سالمندان بالای 60 سال شهر یزد در سال 1393 انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی عمومی، حمایت اجتماعی zimet و پرسشنامه سبک زندگی سالمندان ایرانی بود. داده ها با استفاده از آزمون های کای اسکوئر، همبستگی پیرسون تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره سبک زندگی، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی سالمندان مورد بررسی به ترتیب 9/13±9/161 از طیف نمره 211-42؛ 7/8±3/46 از طیف نمره 60-12 و 7/7±3/29 از طیف نمره 40-10 بود. بین سبک زندگی و حمایت اجتماعی (594/0، 001/0>p) و خودکارآمدی (592/0، 001/0>p)، همبستگی خطی وجود داشت. همچنین سازه های حمایت اجتماعی (424/0=β، 001/0>p) و خودکارآمدی (420/0=β، 001/0>p) توانستند در مجموع 50% تغییرات سبک زندگی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه سازه های حمایت اجتماعی و خودکارآمدی درک شده می توانند تغییرات سبک زندگی را پیش بینی کنند. بنابراین، می توان با انجام مداخلات مناسب بر روی این سازه های روانی – اجتماعی، سبک زندگی سالمندان را بهبود بخشید. کلید واژه ها: